Η ευρύτερη περιοχή των Αγίων Αποστόλων Δουμπιών είναι γνωστή όχι μόνο για την ομώνυμη πηγή αλλά και για την παράδοση που συνδέει το πέρασμα του Αποστόλου Παύλου, μετά την Απολλωνία και από τα Δουμπιά. Σύμφωνα με την παράδοση λοιπόν ο Απόστολος Παύλος φεύγοντας από την Απολλωνία σταμάτησε στην πηγή και άρρωστος καθώς ήταν, ήπιε νερό και θεραπεύτηκε, έτσι το νερό της πηγής σε όλη τη διάρκεια της γνωστής ιστορίας του χωριού θεωρείται αγίασμα. Σε παλαιότερες εποχές μητέρες από τα γύρω χωριά όταν τα παιδιά τους είχαν πυρετό ή διάφορες παιδικές ασθένειες τα έφερναν στον «Αη Πόστολο» για να βραχούν με το αγίασμα το οποίο έρρεε κάτω από την κόγχη του ιερού.
Με τον ίδιο χώρο συνδέεται και η παράδοση του αγνώστου ασκητή τον οποίο τα παλιά χρόνια χρόνια άκουγαν οι τσοπάνηδες να ψάλλει μέσα στο ναό. Ενδεχομένως πρόκειται για κάποιον άγνωστο άγιο ο οποίος σχετίζεται με τη διπλανή τοποθεσία "Καλόγερος". Ας ελπίσουμε πως κάποτε θα μας αποκαλύψει την τυατότητά του.
Με τον ίδιο χώρο συνδέεται και η παράδοση του αγνώστου ασκητή τον οποίο τα παλιά χρόνια χρόνια άκουγαν οι τσοπάνηδες να ψάλλει μέσα στο ναό. Ενδεχομένως πρόκειται για κάποιον άγνωστο άγιο ο οποίος σχετίζεται με τη διπλανή τοποθεσία "Καλόγερος". Ας ελπίσουμε πως κάποτε θα μας αποκαλύψει την τυατότητά του.
Πέρα όμως από τις παραδόσεις, που συχνά έχουν κάποια βάση, υπάρχει και η ιστορική πραγματικότητα που τεκμηριώνει τη διαχρονική χρήση του συγκεκριμένου χώρου, ο οποίος περιλαμβάνει την πηγή και το εξωκλήσι των Αγίων Πέτρου και Παύλου. Στη θέση του ξωκλησιού μπορούμε ακόμη και σήμερα να διακρίνουμε κάτω από την κόγχη του ιερού την ύπαρξη ενός παλαιότερου κτίσματος με προσανατολισμό νότου προς βορά, που μάλιστα έφερε μια κατασκευή που μοιάζει με καμάρα ή κόγχη. Τον λατρευτικό χαρακτήρα του συγκεκριμένου οικοδομήματος αποκαλύπτει μια ρωμαϊκή επιγραφή που χρονολογείται το 70 μ.Χ. χαμένη σήμερα και εντοιχισμένη παλιότερα στο ίδιο σημείο.
Η επιγραφή ανέφερε τα εξής :
«Θεώ Διονύσω Νυμφαίω κατέχοντι κατεπιταγήν Λάλος Απολλωνίου και Φιλίππου δούλος»
Η επιγραφή λοιπόν, που κατά πάσα πιθανότητα δεν έχει μεταφερθεί από άλλο μέρος, κάνει λόγο για την ύπαρξη ιερού του Διονύσου και των Νυμφών, γεγονός απόλυτα συμβατό με τον συγκεκριμένο χώρο καθώς ήταν πολύ συχνό φαινόμενο της λατρείας των Νυμφών σε θέσεις όπου υπήρχαν πηγές νερού.
Επίσης είναι συχνό το φαινόμενο αρχαίοι τόποι λατρείας στα χριστιανικά χρόνια να μετατρέπονται σε χριστιανικού ναούς, αυτό συνέβη και στον «Αη Πόστολο».
Για την χρονολόγηση των ερειπίων στη ρωμαϊκή εποχή συνηγορεί και η ύπαρξη άφθονης ποσότητας ρωμαϊκής κεραμικής, ενσωματωμένης σήμερα στον τεράστιο βράχο που σχηματίστηκε από τα στερεά στοιχεία του μεταλλικού νερού το οποίο ρέει στο ίδιο σημείο χιλιάδες χρόνια. Επίσης λίγα μέτρα δυτικά του ναού εμφανίζονται κατά καιρούς λακκοειδείς ταφές, πιθανόν των ύστερων ρωμαϊκών χρόνων, άλλωστε είναι γνωστό ότι πάνω από την πηγή, στον λόφο «Καστέλι» υπάρχει ρωμαϊκός οικισμός, ο οποίος με τη σειρά του αναπτύχθηκε πάνω σε προϋπάρχοντα οικισμό της Ύστερης εποχής του Χαλκού.
Επίσης είναι συχνό το φαινόμενο αρχαίοι τόποι λατρείας στα χριστιανικά χρόνια να μετατρέπονται σε χριστιανικού ναούς, αυτό συνέβη και στον «Αη Πόστολο».
Για την χρονολόγηση των ερειπίων στη ρωμαϊκή εποχή συνηγορεί και η ύπαρξη άφθονης ποσότητας ρωμαϊκής κεραμικής, ενσωματωμένης σήμερα στον τεράστιο βράχο που σχηματίστηκε από τα στερεά στοιχεία του μεταλλικού νερού το οποίο ρέει στο ίδιο σημείο χιλιάδες χρόνια. Επίσης λίγα μέτρα δυτικά του ναού εμφανίζονται κατά καιρούς λακκοειδείς ταφές, πιθανόν των ύστερων ρωμαϊκών χρόνων, άλλωστε είναι γνωστό ότι πάνω από την πηγή, στον λόφο «Καστέλι» υπάρχει ρωμαϊκός οικισμός, ο οποίος με τη σειρά του αναπτύχθηκε πάνω σε προϋπάρχοντα οικισμό της Ύστερης εποχής του Χαλκού.
Η περιοχή των Αγίων Αποστόλων λοιπόν εκτός από τον χαρακτήρα ενός κηρυγμένου αρχαιολογικού χώρου, αποτελεί και ένα θαυμάσιο οικοσύστημα με το ποτάμι και τα αιωνόβια δέντρα, πλατάνια, πουρνάρια, καραγάτσια και βελανιδιές που απλώνονται σε μεγάλη έκταση. Είναι ένας τόπος ιερός για τους Δουμπιώτες, ένας τόπος που πρέπει να τον επισκεφθεί ο κάθε φυσιολάτρης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου