Η σφραγίδα του Αθανασίου Χαλκιώτη 1827
Ο Αθανάσιος Νικολάου Χαλκιώτης γεννήθηκε το 1799 στα Σιποτνίκια σημερινά Ριζά της Χαλκιδικής.
Έλαβε μέρος στο πλευρό του Εμμανουήλ Παπά στην επανάσταση της Χαλκιδικής και συμμετείχε στις μεγάλες μάχες του Εγρί Μπουτζάκ (Παζαρούδας), των Βασιλικών, του Αγίου Όρους και της Κασσάνδρας. Ήταν ένας από τους αρχηγούς των Μαδεμοχωριτών στρατιωτών και για πολλά χρόνια μετά την επανάσταση απολάμβανε τον σεβασμό των συμπατριωτών του στις νέες πατρίδες που δημιουργήθηκαν αρχικά στη Σκόπελο και στη συνέχεια στη Νέα Πέλλα Αταλάντης.
Μετά την πτώση της Κασσάνδρας κατέφυγε στις Σποράδες και συνέχισε τον αγώνα πολεμώντας ως επικεφαλής στρατιωτικού σώματος 130 στρατιωτών με τον Οδυσσέα Ανδρούτσο στην Αγία Μαρίνα Φθιώτιδας, με τον Διαμαντή Ολύμπιο στα Βρυσάκια της Εύβοιας, με τον Καρατάσο στο Νεόκαστρο, στο Τρίκερι, στην Ύδρα, στην Αταλάντη και σε πολλές άλλες μάχες. Με τη διοργάνωση του τακτικού στρατού από τον Καποδίστρια το 1828 έλαβε τον τιμητικό βαθμό του εκατόνταρχου της 10ης εκατοντονταρχίας της 7ης χιλιαρχίας των Μακεδόνων. Στη συνέχεια το 1830 τοποθετήθηκε στο 16ο τάγμα του Αποστολάρα ως ταξιαρχικός εκατόνταρχος, έως το 1832, έτος κατά το οποίο προβιβάστηκε στε ταγματάρχη. Το 1837 επαινέθηκε από τον βασιλιά Όθωνα για τις υπηρεσίες του στο έθνος.
Το αριστείο που έλαβε ο Χαλκιώτης από τον Όθωνα
Το 1836 μετατέθηκε ως λοχαγός στο τάγμα του Θ. Γρίβα στη Λαμία. Το 1849 διετέλεσε δήμαρχος Νέας Πέλλας. Απεβίωσε μετά το 1865. Η διαδρομή του υπήρξε αξιοθαύμαστη καθώς αναμφισβήτητα συγκαταλέγεται στους σπουδαιότερους Χαλκιδικιώτες του 1821 και μέχρι σήμερα παραμένει άγνωστος στην πατρίδα του.
Απόσπασμα από τον στρατολογικό πίνακα του 1828
της 10ης εκατονταρχίας της 7ης χιλιαρχίας