Τα μοναστήρια του Αγίου Όρους από τα πρώτα χρόνια της ύπαρξής τους ήταν άρρηκτα συνδεδεμένα με τα μετόχια τους, τα οποία ήταν διάσπαρτα σε πολλά σημεία της Βαλκανικής μέχρι και τη Ρουμανία. Η μονή Αγίου Παύλου έως τις αρχές του 20ου αιώνα διέθετε μεταξύ άλλων και ένα μικρό μετόχι στη Στέρνα, σημερινό Tepeköy της επαρχίας Tekirdağ (Ραιδεστός) της Ανατολικής Θράκης, κοντά στη θάλασσα του Μαρμαρά. Στο συγκεκριμένο μετόχι είχε παραχωρηθεί για ευλογία της περιοχής τμήμα του γνωστού θρησκευτικού θησαυρού της συγκεκριμένης μονής. Επρόκειτο για μικρό κιβωτίδιο που περιείχε ένα από τα 28 πλακίδια των Τιμίων Δώρων κ έναν σταυρό ευλογίας με τίμιο ξύλο. Μετά την εγκατάλειψη της Στέρνας από τους κατοίκους της, λόγω της ανταλλαγής των πληθυσμών, το κιβωτίδιο έφεραν μαζί τους οι πρόσφυγες στην Καβάλα και για κάποια χρόνια είχε χαθεί. Το 1925 έγινε γνωστός ο τόπος παραμονής του. Η κυρίαρχη μονή μόλις έμαθε την ύπαρξή του κίνησε τις διαδικασίες και κατάφερε παρά την αντίθετη γνώμη των παλιών κατοίκων της Στέρνας να το επαναφέρει στον φυσικό του χώρο.
Την ιστορία του χαμένου αυτού κειμηλίου πραγματεύεται το βιβλίο του Κ. Χιούτη, έκδοση της μονής Αγίου Παύλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου