Σάββατο 10 Απριλίου 2010

Αγωνιστές του 1821 από Μακεδονία Γαλάτιστα και Γαλαρινό

Ένας από τους πολλούς Χαλκιδικιώτες που εγκατέλειψαν την πατρίδα τους το 1821 αγωνιζόμενος για τα ιδανικά του ήταν και ο Γεώργιος Δημητρίου. Ο Γεώργιος σύμφωνα με ένα πολύ ενδιαφέρον σημείωμά του γεννήθηκε στις 18 Ιανουαρίου του 1794 στη Γαλάτιστα και βαπτίστηκε στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου από τον Κωνσταντίνο Ιωάννη, ο πατέρας του ήταν ιερέας και ονομαζόταν Εμμανουήλ (η μαρτυρία αυτή είναι πολύ σημαντική καθώς αποδεικνύει ότι ναός του Αγίου Νικολάου προϋπήρχε της επανάστασης στη Γαλάτιστα ).
Με τα γεγονότα του 1821, ο Γεώργιος αναγκάστηκε να φύγει με τους υπόλοιπους επαναστάτες από τη Χαλκιδική και να βρει καταφύγιο στη Σκόπελο. Σε όλη τη διάρκεια του αγώνα συμμετείχε με το ιππικό υπό την οδηγία των οπλαρχηγών Χατζηχρήστου, Φαβιέρου, Γιάννη Κώστα, Καρατάσου, Χατζηπέτρου, Βλαχόπουλου και άλλων σε πολλές μάχες στη νότιο και Στερεά Ελλάδα, όπως στα Δερβενάκια, στην Κάρυστο, όπου και τραυματίστηκε και στην Τριπολιτσά . Από το 1827 έως το 1832 χρημάτισε υπό τη διοίκηση του Καλλέργη σαλπιγκτής στο ιππικό. Αργότερα υπηρέτησε στη νεοσύστατη χωροφυλακή και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Απέκτησε τρεις κόρες την Καλλιόπη, τη Μαριγώ και τη Φανιώ. Ο Γεώργιος Δημητρίου απεβίωσε σε μεγάλη ηλικία μετά το 1862 στην Αθήνα.
Και ο Γαλαρινός παρ'όλο που είναι ένα από τα μικρότερα χωριά της Χαλκιδικής, έχει να παρουσιάσει τρεις γνωστούς αγωνιστές. Ο σημαντικότερος ήταν ο Δημήτριος Βασιλείου, που γεννήθηκε στα τέλη του 18ου αιώνα στον Γαλαρινό. Ο Δημήτριος συμμετείχε με τους υπόλοιπους Χαλκιδικιώτες στις διάφορες μάχες κατά των Οθωμανών, έχοντας μάλιστα υπό την οδηγία του μικρό σώμα 30 ανδρών, το 1823 τέθηκε υπό την οδηγία του οπλαρχηγού Κωνσταντίνου Δουμπιώτη και έλαβε μέρος στις μάχες της Μαγνησίας, το 1823 στο Τρίκερι, στην Παλαιοπαναγιά, στο Χόρτο το 1826, στην Ορμύλια και πάλι στο Τρίκερι το 1827. Με τη διοργάνωση των ταγμάτων έλαβε το βαθμό του λοχαγού και το 1832 προβιβάστηκε σε εκατόνταρχο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου