11 Ιουνίου νεομάρτυρας Ζαφείριος από τη Χαλκιδική

Το 1821 με την επανάσταση της Χαλκιδικής πολλοί κάτοικοι των χωριών της περιοχής κατέφυγαν με τις οικογένειές τους στο Άγιον Όρος προκειμένου να διαφύγουν της σφαγής και του εξανδραποδισμού των Τούρκων. Υπήρξαν περιπτώσεις Χαλκιδικιωτών οι οποίοι αρνήθηκαν να αλλαξοπιστήσουν με αποτέλεσμα να δεχθούν τον στέφανο του μαρτυρίου, ένας από αυτούς ήταν και ο νεαρός Ζαφείριος. Έφηβος στην ηλικία ήταν ο μόνος από το σύνολο των νεαρών παιδιών που οδηγήθηκαν από το Όρος στη Θεσσαλονίκη που παρέμεινε πιστός στον Χριστό. Ο ακριβής τόπος καταγωγής του είναι ακόμη άγνωστος, σίγουρα ωστόσο κάποιο από τα χωριά της Χαλκιδικής. Ελπίζουμε η πρόνοια του Θεού να μας φανερώσει κάποια στιγμή το χωριό του νεομάρτυρα. Εμείς οι Χαλκιδικιώτες ας τιμήσουμε τον άγνωστο αυτό άγιο. Η ακολουθία του συντέθηκε από τον Αθανάσιο Σιμωνοπετρίτη και η μνήμη του τιμάται στις

11 Ιουνίου



Στόν κώδικα 743 (6250) της Ρωσικής Μονής Αγ. Παντελεήμονος Αγίου Όρους σημειώνεται: «Εις τό Αγιώνυμον Ορος του Άθω κατά 1821, 1822, 1823, ότε εξεράγη εις τήν Ελλάδα ἡ επανάστασις, ήλθεν o Αμπομπούτ πασάς της Θεσσαλονίκης καί υπέταξεν τό Όρος καί πολλά δεινά συνέβησαν. Είτα αποστείλας ανθρώπους ιδικούς του εις τό Όρος, εσύναξαν τά ευρισκόμενα παιδία, 70 τόν αριθμόν, καί ήγαγον αυτά εις τήν Θεσσαλονίκην καί τά ετούρκευσαν. Ένα δέ μόνον εστάθη σταθερόν εις τήν πίστιν καί εμαρτύρησεν, ονόματι Ζαφείριος». Στον ίδιο κώδικα καταγράφεται ο βίος του νεομάρτυρα Αθανασίου Ρεπανιδιώτη από τη Λήμνο.

άλλη μια μαρτυρία Χαλκιδικιώτη που έζησε τα γεγονότα του 1821 στη Χαλκιδική. Πρόκειται για τον γέρο Αργυρό Σαρρή από τη Λόκοβη (Ταξιάρχη). Ίσως η μαρτυρία αυτή σχετίζεται με τον νεομάρτυρα Ζαφείριο, παράλληλα μας πληροφορεί για δύο άγνωστους νεομάρτυρες. Μήπως ο ένας ήταν ο Ζαφείριος?

ΠΗΓΗ

ΧΡΟΝΙΚΑ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΉΣ Τ. 1, 1961

Η θαυματουργή εικόνα του Αγίου Αθανασίου Ριζών Χαλκιδικής

Μακεδόνες αγωνιστές του 1821

Κατάλογος του 1825 με όλους τους γνωστούς ήρωες του 1821 Καραϊσκάκης, Κολοκοτρώνης, Δυοβουνιώτης, Γάτσος, Μπότσαρης, Χορμόβας

ανάμεσά τους και ο Κωνσταντίνος Δουμπιώτης

ΠΗΓΗ ΓΑΚ

ΠΑΤΗΣΤΕ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ LINKS
για να δείτε στοιχεία για τους Μακεδόνες του 1821

http://doumbia-istoria.blogspot.com/2011/12/1821.html

http://doumbia-istoria.blogspot.com/2011/11/1821.html

http://doumbia-istoria.blogspot.com/2011/11/1821_21.html

http://doumbia-istoria.blogspot.com/2011/11/1821_12.html

http://doumbia-istoria.blogspot.com/2011/11/1821_15.html

http://doumbia-istoria.blogspot.com/2011/11/1821_09.html

http://doumbia-istoria.blogspot.com/2011/10/1821.html

http://doumbia-istoria.blogspot.com/2011/10/1821_10.html

http://doumbia-istoria.blogspot.com/2011/08/blog-post_09.html

http://doumbia-istoria.blogspot.com/2011/06/1821_30.html

http://doumbia-istoria.blogspot.com/2011/02/1821_25.html

http://doumbia-istoria.blogspot.com/2011/06/1821.html

http://doumbia-istoria.blogspot.com/2011/04/1821.html

http://doumbia-istoria.blogspot.com/2011/06/1821_20.html

http://doumbia-istoria.blogspot.com/2010/11/1821.html

http://doumbia-istoria.blogspot.com/2010/02/1821_21.html

http://doumbia-istoria.blogspot.com/2011/05/1821.html

http://doumbia-istoria.blogspot.com/2010/02/1821.html

http://doumbia-istoria.blogspot.com/2010/04/1821.html

http://doumbia-istoria.blogspot.com/2011/01/1821.html

http://doumbia-istoria.blogspot.com/2011/05/blog-post.html

http://doumbia-istoria.blogspot.com/2010/05/1821_15.html

http://doumbia-istoria.blogspot.com/2009/11/1829-1821.html

http://doumbia-istoria.blogspot.com/2010/02/1821_07.html

http://doumbia-istoria.blogspot.com/2010/08/1821.html

http://doumbia-istoria.blogspot.com/2010/01/1821_13.html

http://doumbia-istoria.blogspot.com/2010/04/1821_17.html

http://doumbia-istoria.blogspot.com/2010/05/blog-post_8018.html

Tα λείψανα του Αγίου Χαραλάμπους

Το άφθαρτο χέρι του Αγίου Χαραλάμπους

από τη μονή Μεγάλου Σπηλαίου Καλαβρύτων

Η κάρα στον Άγιο Στέφανο Μετεώρων

Άγιοι μητρόπολης Ιερισσού Αγίου Όρους κ Αρδαμερίου

Απόστολος Παύλος (πέρασε και κήρυξε από την Απολλωνία το 52 μ.Χ.)

Άγιος Μακάριος Επίσκοπος Ιερισσού (346)

Ο Όσιος και Θεοφόρος Μακάριος έζησε κατά τους χρόνους των αυτοκρατόρων Μεγάλου Κωνσταντίνου (324-337 μ.Χ.), Θεοδοσίου (379-395 μ.Χ.) και Αρκαδίου (395-408 μ.Χ.). Ήταν ο πρώτος, κατά πάσα πιθανότητα, Επίσκοπος Ιερισσού της Χαλκιδικής και θεωρείται κτήτορας του ναού του Αγίου Στεφάνου της μονής Κωνσταμονίτου του Αγίου Όρους.
Κατά τα πρώτα χρόνια της επισκοπικής του διακονίας, συναντήθηκε με τον Μέγα Κωνσταντίνο, ο οποίος επιζητούσε να κτίσει τη Νέα Ρώμη κοντά στον Ακάνθιο ισθμό, που κείται κοντά στην Ιερισσό και το Άγιο Όρος. Με την σοφία των λόγων του έπεισε τον βασιλέα να μην προχωρήσει στην υλοποίηση των σχεδίων του και έτσι διέσωσε το φιλήσυχο της περιοχής και μάλιστα το Άγιον Όρος. Επί Ιουλιανού του Παραβάτου ο Άγιος καταδιώχθηκε και κατέφυγε στον Άθωνα. Θεωρείται δε δεύτερος κτήτορας της μονής Κωνσταμονίτου.
Ο Όσιος Μακάριος κοιμήθηκε οσίως με ειρήνη επί της βασιλείας του Αρκαδίου (395-408 μ.Χ).







Άγιος Μάρκος Επίσκοπος Αρεθουσίων (364)

Άγιος Μάρκος ήταν επίσκοπος Αρεθουσίων και ήκμασε στα χρόνια του Μ. Κωνσταντίνου και του βασιλέως Κωνσταντίου (337-361 μ.Χ.). Το έτος 341 μ.Χ. συμμετείχε στην Σύνοδο της Αντιόχειας. Στα Πρακτικά μάλιστα αυτής, διασώζεται «Έκθεσις Πίστεως Μάρκου Αρεθουσίων». Το επόμενο έτος συμμετείχε στην αντιπροσωπεία Επισκόπων, η οποία μετέβη στα Τρέβηρα για να συναντήσει τον αυτοκράτορα Κώνσταντα. Το έτος 343 μ.Χ. έλαβε μέρος στην Σύνοδο της Φιλιππουπόλεως και το έτος 351 μ.Χ. στην Σύνοδο του Σιρμίου, η οποία καταδίκασε τον Φωτεινό, Επίσκοπο Σιρμίου, ως οπαδό του αιρετικού Επισκόπου Αγκύρας, Μαρκέλλου. Τον συναντάμε, επίσης, στην Σύνοδο της Σελευκείας της Ισαυρίας, το έτος 358 μ.Χ. Μια μέρα, κινούμενος από θείο ζήλο, γκρέμισε ένα ναό των ειδώλων και τον έκανε εκκλησία. Όταν όμως ανέλαβε αυτοκράτωρ ο Ιουλιανός ο Παραβάτης, συνέλαβε το Μάρκο, διότι γκρέμισε τον ειδωλολατρικό ναό. Τότε οι στρατιώτες, αφού τον γύμνωσαν και τον μαστίγωσαν αλύπητα, τον έριξαν μέσα σε χαντάκια με βρώμικο νερό. Μετά τον έβγαλαν από 'κει, και τον παρέδωσαν σε μικρά παιδιά, να τον τρυπούν με βελόνες. Έπειτα, έβρεξαν το σώμα του με άλμη. Κατόπιν τον άλειψαν με μέλι και τον κρέμασαν ανάποδα στον ήλιο, για να είναι τροφή στις μέλισσες και στις σφήκες. Όλα αυτά τα βάσανα ο Μάρκος τα υπέστη με ανδρεία και πολλή υπομονή. Οπότε, βλέποντας οι ειδωλολάτρες αυτή την ανδρεία και μεγαλοψυχία του γέροντα Μάρκου, έγινε στις ψυχές τους μέγα θαύμα. Αφού τον κατέβασαν από 'κει που τον είχαν κρεμασμένον, μετενόησαν, έγινε διδάσκαλος τους και έμαθαν άπ' αυτόν την αληθινή πίστη. Ο Άγιος Μάρκος κοιμήθηκε με ειρήνη.

Άγιος Ευθύμιος Επίσκοπος Μαδύτου (996)

Ο Όσιος Ευθύμιος γεννήθηκε στους Επιβάτες της Θράκης στις αρχές του 10ου αιώνα μ.Χ. Αδελφή του κατά σάρκα ήταν η Οσία Παρασκευή η Επιβατηνή (τιμάται 14 Οκτωβρίου). Όταν πέθανε ο πατέρας του Νικήτας, η μητέρα του τον οδήγησε σε μονή της Κωνσταντινουπόλεως, όπου παρέμεινε επί τριάντα χρόνια και διέπρεψε στους πνευματικούς αγώνες. Ο Άγιος όμως αγαπούσε την ησυχία. Για το λόγο αυτό έφυγε από τη μονή και ασκήτεψε σε ερημική περιοχή ως ερημίτης.
Ο θεοφιλής βίος του τον ανέδειξε οικονόμο των μυστηρίων του Θεού. Χειροτονήθηκε διάκονος από τον τότε Επίσκοπο Περίνθου, ακολούθως δε Πρεσβύτερος από άλλον Επίσκοπο. Τέλος αναδείχθηκε Επίσκοπος της Μαδύτου του Ελλησπόντου, διακρινόμενος για την ακάματη άσκηση της αρετής και την εξαίρετη ποιμαντορική του ικανότητα. Ο Θεός του χάρισε το δώρο της θαυματουργίας και κατά την διάρκεια της ζωής του επιτελούσε πλήθος θαυμάτων και θεράπευε λεπρούς και κωφάλαλους.
Η φήμη του Αγίου ανδρός έφθασε μέχρι το παλάτι και τον αυτοκράτορα Βασίλειο Β' (976 - 1025 μ.Χ.), ο οποίος επισκέφθηκε τον Άγιο Ευθύμιο στη Μάδυτο. Εκεί ο Άγιος προφήτευσε τη νίκη του βασιλέως εναντίον του Βάρδα Φωκά το 989 μ.Χ. Ο Άγιος Ευθύμιος κοιμήθηκε με ειρήνη μεταξύ των ετών 989 - 996 μ.Χ. Κατά την οσιακή κοίμησή του ο τάφος του ανέβλυσε μύρο, ως απόδειξη της αγιότητος του βίου του, και πολλοί ασθενείς θεραπεύθηκαν. Γι' αυτό και επονομάσθηκε Μυροβλύτης.
Μετά τον όσιο θάνατο του, δοξάστηκε από τον Θεό να κάνει θαύματα. Τα οποία γνωρίζουμε από το εγκώμιο προς αυτόν του Γεωργίου Κυπρίου, μετέπειτα Πατριάρχη Κωνσταντινούπολης, που έγραψε με αίτηση του Αθηνών Μελετίου, που προήδρευε τότε της Εκκλησίας Μαδύτου και Κοίλης.

Όσιος Ευθύμιος Περιστερών (898)

Όσιος Μητροφάνης Στρατονίκης (1570)

Ιερομάρτυς Αγάπιος Αγιοταφίτης εκ Γαλατίστης (1752)

Νεομάρτυς Ακυλίνα η Ζαγλιβερινή (1764)

Ιερομάρτυς και ισαπόστολος Κοσμάς ο Αιτωλος (1794 - πέρασε και κήρυξε στην περιοχή το 1775)

Οσιομάρτυς Ακάκιος εκ Νεοχωρίου (1816)

Οσιομάρτυς Σάββας εκ Σταγείρων (1821)

Οσιομάρτυς Χάϊδω εκ Στανού (1821)

Όσιος Γεώργιος Γοματίου (1845)

Όσιος Γερβάσιος Γοματίου

 http://www.eikonografos.com



Υποψήφιοι βουλευτές Χαλκιδικής 1974

Άγνωστοι Μακεδόνες αξιωματικοί στο στρατό του Καποδίστρια 1828

Η πρώτη προσπάθεια του Καποδίστρια να δημιουργήσει τακτικό ελληνικό στρατό έλαβε σάρκα και οστά το 1828 με τη συγκρότηση των πρώτων χιλιαρχιών. Η Ζ΄ χιλιαρχία αποτελούνταν κυρίως από Μακεδόνες και Θεσσαλούς με επικεφαλή τον Καρατάσο. Αποτελούνταν από 2 πεντακοσιαρχίες. Επικεφαλής της πρώτης ήταν ο Λιόλιος Ξηρολιβαδίτης από το Ξηρολίβαδο Ημαθίας και της δεύτερης ο Αποστολάρας Βασιλείου από το Γομάτι Χαλκιδικής.

Η κάθε πεντακοσιαρχία αποτελούνταν από 5 εκατονταρχίες. Οι Μακεδόνες αξιωματικοί που υπηρετούσαν σε αυτές ήταν οι εξής:

Β ΠΕΝΤΑΚΟΣΙΑΡΧΙΑ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΙΜΕΥΤΟΣ ΑΠΟ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ ΕΚΑΤΟΝΤΑΡΧΟΣ
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΑΠΟ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ ΠΕΝΤΗΚΟΝΤΑΡΧΟΣ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΣΑΡΑΦΙΑΝΟΣ ΑΠΟ ΚΑΣΣΑΝΔΡΕΙΑ (ΒΑΛΤΑ) ΕΚΑΤΟΝΤΑΡΧΟΣ
ΜΙΧΑΗΛ ΙΩΑΝΝΟΥ ΑΠΟ (ΠΕΥΚΟΧΩΡΙ) ΚΑΨΟΧΩΡΑ ΠΕΝΤΗΚΟΝΤΑΡΧΟΣ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑ ΑΠΟ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΛΑΟ ΠΕΝΤΗΚΟΝΤΑΡΧΟΣ
ΑΓΓΕΛΗΣ ΣΤΕΡΙΟΥ ΑΠΟ ΛΙΒΑΔΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΕΚΑΤΟΝΤΑΡΧΟΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΑΠΟ ΑΡΝΑΙΑ ΠΕΝΤΗΚΟΝΤΑΡΧΟΣ
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΔΟΥΜΠΙΩΤΗΣ ΑΠΟ ΔΟΥΜΠΙΑ ΠΕΝΤΗΚΟΝΤΑΡΧΟΣ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΝΟΥ ΑΠΌ ΠΑΖΑΡΟΥΔΑ (ΑΠΟΛΛΩΝΙΑ) ΠΕΝΤΗΚΟΝΤΑΡΧΟΣ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΠΟ ΣΙΠΟΤΝΙΚΙΑ (ΡΙΖΑ) ΕΚΑΤΟΝΤΑΡΧΟΣ
ΜΙΧΑΗΛ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΠΟ ΓΟΜΑΤΙ ΠΕΝΤΗΚΟΝΤΑΡΧΟΣ
ΓΑΡΟΦΑΛΛΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΠΟ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ ΠΕΝΤΗΚΟΝΤΑΡΧΟΣ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΑΠΟ ΑΝΑΣΕΛΙΤΣΑ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΑΠΟ ΒΟΔΕΝΑ (ΕΔΕΣΣΑ) ΔΩΔΕΚΑΡΧΟΣ
ΣΤΕΡΓΙΟΣ ΔΗΜΟΥ ΑΠΟ ΝΑΟΥΣΑ ΕΙΚΟΣΙΠΕΝΤΑΡΧΟΣ
ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΑΠΟ ΘΑΣΟ ΔΩΔΕΚΑΡΧΟΣ

Α ΠΕΝΤΑΚΟΣΙΑΡΧΙΑ

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΤΑΣΟΥ ΑΠΟ ΔΟΒΡΑ ΕΚΑΤΟΝΤΑΡΧΟΣ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΒΛΑΧΟΜΙΧΑΛΗΣ ΑΠΟ ΦΤΕΡΗ ΠΙΕΡΙΑΣ ΠΕΝΤΗΚΟΝΤΑΡΧΟΣ
ΑΛΕΞΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΠΟ ΒΕΡΟΙΑ ΠΕΝΤΗΚΟΝΤΑΡΧΟΣ
ΔΗΜΗΤΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΠΟ ΠΕΡΙΣΟΡΙ ΕΔΕΣΣΑΣ
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗ ΑΠΟ ΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΕΝΤΑΡΧΟΣ
ΛΙΟΛΙΟΣ ΣΟΦΑ ΑΠΟ ΑΡΚΟΥΔΟΧΩΡΙ ΝΑΟΥΣΑΣ ΠΕΝΤΑΡΧΟΣ
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΓΡΑΜΜΕΝΟΥ ΑΠΟ ΤΣΟΡΝΟΒΟ ΦΥΤΙΑ ΗΜΑΘΙΑΣ
ΘΩΜΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙ ΝΟΥ ΑΠΟ ΚΟΥΤΛΕΣ (ΒΕΡΓΙΝΑ) ΠΕΝΤΑΡΧΟΣ
ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΠΟ ΒΑΣΙΛΙΤΣΑ ΓΡΕΒΕΝΩΝ ΠΕΝΤΑΡΧΟΣ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΑΠΛΑΝΗΣ ΑΠΟ ΒΟΓΑΤΣΙΚΟ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ ΠΕΝΤΑΡΧΟΣ
ΣΩΤΗΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΖΕΡΒΟΧΩΡΙ ΗΜΑΘΙΑΣ
ΔΗΜΟΥ ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΟΚΟΒΑ ΠΟΛΥΔΕΝΔΡΙ ΗΜΑΘΙΑΣ
ΤΖΙΛΑΤΗΣ ΔΗΜΟΣ ΠΑΛΑΙΟΣΤΑΝΗ ΠΙΕΡΙΑΣ

Αργότερα στις αρχές του 1829 και στις αρχές του 1830 δημιουργήθηκαν τα ελαφρά τάγματα και εκεί υπηρέτησαν αρκετού Μακεδόνες.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΒΕΡΟΙΟΣ ΑΠΟ ΒΕΡΟΙΑ ΛΟΧΑΓΟΣ
ΤΖΙΩΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΕΤΑΞΑ ΣΕΡΒΙΩΝ ΚΟΖΑΝΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΝΤΑΡΧΟΣ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΙΟΛΙΟΥ ΑΠΟ ΚΩΣΤΑΝΤΣΙΚΟ (ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ) ΚΟΖΑΝΗΣ ΛΟΧΙΑΣ
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΙΜΟΥ ΑΠΟ ΖΑΛΟΒΟ (ΤΡΙΚΩΜΟ) ΓΡΕΒΕΝΩΝ ΣΙΤΙΣΤΗΣ

Στο 16ο τάγμα του Αποστολάρα
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΠΙΠΠΑΣ ΑΠΟ ΝΑΟΥΣΑ ΛΟΧΙΑΣ
ΣΤΕΡΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΠΟ ΣΕΡΡΕΣ ΛΟΧΙΑΣ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΔΕΚΑΝΕΑΣ ΑΠΟ ΝΙΓΡΙΤΑ

Καρατάσος Αργύρη το 1828 από Δοβρά ετών 60

Λιόλιος Ξερολιβαδίτης από Λιβάδι ετών 48

ΠΗΓΗ ΓΑΚ

Tα λείψανα του Αγίου Βασιλείου

Τα λείψανα του αγίου ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ τοῦ Μεγάλου

Ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας (+ 379, 1η Ἰανουαρίου

Ἡ Κάρα στή Μονή Μεγ. Λαύρας Ἁγίου Ὄρους

Μέρος της χειρός στην Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος

Ιερά μονή Αγίου Παύλου Άγιον Όρος

Χέρι στον Άγιο Γεώργιο των Ελλήνων στη Βενετία

Ἡ δεξιά στό Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Ν. Φιλαδελφείας Ἀττικῆς

Ἡ δεξιά στό Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Ν. Φιλαδελφείας Ἀττικῆς.
Μέρος τῆς δεξιᾶς στή Μονή Ἰβήρων Ἁγίου Ὄρους.
Μέρη χειρός στήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί στή Μονή Παναχράντου Ἄνδρου.
Ἀποτμήματα στίς Μονές Ἰβήρων, Διονυσίου (δύο), Παντοκράτορος (τρία) καί ἁγ. Παύλου Ἁγίου Ὄρους, ἁγ. Θεοδοσίου Ἄργους, Κύκκου Κύπρου, στή Λαύρα ἁγ. Ἀλεξάνδρου Νέβσκι Ἁγίας Πετρουπόλεως καί στό Ναό τοῦ ἁγ. Γεωργίου τῶν Ἑλλήνων Βενετίας.

Άγιος Στέφανος Αρναίας Χαλκιδικής

Ο ιερός ναός αγίου Στεφάνου Αρναίας αποτελεί την έδρα της μητρόπολης Ιερισσού Αγίου Όρους κ Αρδαμερίου. Είναι κτίσμα του 1812. Μετά την καταστροφή του από την πυρκαγιά του 2005 ανακατασκευάστηκε, οι παράλληλες ανασκαφές στο εσωτερικό του αποκάλυψαν παλιότερες φάσεις του κτιρίου. Στην παρακάτω διεύθυνση μπορείτε να περιηγηθείτε εικονικά στο εσωτερικό του

http://www.din.gr/agiosstefanos/

στην παρακάτω διεύθυνση θα δείτε φωτογραφίες από τον καμμένο ναό και τις ανασκαφές

http://apollonarneasfc.blogspot.gr/2012/01/blog-post_30.html

Ιερά Μονή Αγίας Αναστασίας Φαρμακολύτριας

Το παλιό μετόχι της μονής στα Κριτσανά Χαλκιδικής

Τα κλεμένα σήμερα λείψανα της Αγίας Αναστασίας

Το λείψανο του Αγίου Θεωνά

Η κτητορική επιγραφή τοιυ μετοχιού των Κρτσιανών 1530

Η ιερά Μονή Αγίας Αναστασίας της Φαρμακολύτριας κατά την παράδοση ιδρύθηκε από την αυτοκράτειρα Θεοφανώ, σύζυγο του Λέοντα ΣΤ' Σοφού, το 888 μ.Χ. Ωστόσο, δεν υπάρχουν ιστορικές μαρτυρίες για την ύπαρξη της κατά τα βυζαντινά χρόνια. Το 1522 ο Άγιος Θεωνάς με τη συνοδεία του, προερχόμενοι από το Άγιον Όρος, ίδρυσε το σημερινό κτηριακό συγκρότημα, στη θέση παλαιού "σεσαθρωμένου μονυδρίου". Το καθολικό της μονής ανήκει στον τύπο της τρίκλιτης βασιλικής με τρούλο και ανάγεται στα χρόνια μετά την ανακαίνιση του 1830. Η νότια και δυτική πτέρυγα αποτελούν μέρος των κτηριακών εγκαταστάσεων του 16ου αι. Σημαντική ήταν η προσφορά της μονής στην Επανάσταση του 1821, οπότε και πυρπολήθηκε από τους Οθωμανούς. Η ανακαίνισή της άρχισε, μαζί με αυτήν του καθολικού, γύρω στα 1830. Στη μονή ανήκει και το εξωκκλήσιο των Αγίων Κηρύκου και Ιουλίττης, το οποίο ιστορήθηκε από Γαλατσιάνους ζωγράφους το 19ο αιώνα, και αποτελεί ένα από τα ελάχιστα σωζόμενα δείγματα μεταβυζαντινής ζωγραφικής στο χώρο της Χαλκιδικής.

Άγιος Ελευθέριος Επταπυργίου Γεντί Κουλέ Θεσσαλονίκης - Μια συγκινητική ιστορία

Το επταπύργιο της Θεσσαλονίκης ένας ιστορικός αρχαιολογικός χώρος της πόλης είναι συνυφασμένος με τη λειτουργία του για εκατό περίπου χρόνια 1890-1989 ως φυλακή.

Χιλιάδες Ελλήνων έζησαν στα κτήρια της αυλής, υπέφεραν, βασανίστηκαν, ιδιαίτερα τις παλαιότερες εποχές οι συνθήκες διαβίωσης ήταν δύσκολες.

Στο προαύλιο υπάρχει ο ναός του αγίου Ελευθερίου. Ας μάθουμε την ιστορία και τον κτήτορά του

Μεταξύ των τροφίμων της φυλακής την περίοδο 1917-1918 ήταν και ο ιερομόναχος Μελχισεδέκ Μακρής από τα Δουμπιά της Χαλκιδικής. Είχε καταδικαστεί σε ισόβια δεσμά από το έκτακτο στρατοδικείο της Χαλκιδικής τον Μάιο του 1917 ως φιλοβασιλικός, καθώς συμμετείχε στα Κονδυλικά". Μέσα από το κελί του γράφει σε μια επιστολή του προς τη μονή Βατοπαιδίου τα εξής :

"Σήμερον ευρίσκομαι εν τη φυλακή του Γεντί Κουλέ υπό βαρυτάτης κατηγορίας εντούτοις όμως ο θείος ζήλος μου ουδαμώς εμειώθη, αλλά του εναντίον εγιγαντώθη διότι έβλεπον 600 χριστιανούς καταδίκους να στερούνται εντελώς εκκλησίας μηδαμώθεν άλλοθεν να αναμένουσιν παρηγορίαν παρά μόνον υπό της μητρός ημών εκκλησίας. Την ελπίδαν αυτήν την εκπηγάζουσαν εκ της θρησκείας. Έφθασα λοιπόν εις την σκέψην ότι είναι μεγάλη ανάγκη να ιδρυθεί πάσης θυσίας εν τη φυλακή εκκλησία. Όντως δι' εράνων κατόρθωσα να ανεγείρω εκ βάθρων εκκλησίαν τη εγκρίσει της σεβαστής ημών κυβερνήσεως επί ονόματι του Αγίου Ελευθερίου. Και κατά τας αγίας ημέρας των Παθών του Κυρίου (1918) εκκλησιάσθησαν άπαντες οι κρατούμενοι παραστάντες εις τας ακολουθίας των ένδεκα αγίων Ευαγγελίων και του επιταφίου. Τους εξομολόγησα και τους μετάλαβα των θείων και αχράντων μυστηρίων. Φαντασθήτε 600 κατάδικοι αναζωογονηθέντες υπό του πυρός της θρησκείας αντλήσαντες εκ της μητρός εκκλησίας μεγίστην παραμυθίαν ήτις είναι η άγκυρα σωτηρίας δια τους κρατουμένους θεωρουμένους αποκλήρους της κοινωνίας..."

ΜΕΛΧΙΣΕΔΕΚ ΜΑΚΡΗΣ (1869-1939)