ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΧΑΛΚΙΩΤΗΣ ΜΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ 1821 ΑΠΟ ΤΑ ΡΙΖΑ - ΣΙΠΟΤΝΙΚΙΑ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ

Η σφραγίδα του Αθανασίου Χαλκιώτη 1827

Ο Αθανάσιος Νικολάου Χαλκιώτης γεννήθηκε το 1799 στα Σιποτνίκια σημερινά Ριζά της Χαλκιδικής.

Έλαβε μέρος στο πλευρό του Εμμανουήλ Παπά στην επανάσταση της Χαλκιδικής και συμμετείχε στις μεγάλες μάχες του Εγρί Μπουτζάκ (Παζαρούδας), των Βασιλικών, του Αγίου Όρους και της Κασσάνδρας. Ήταν ένας από τους αρχηγούς των Μαδεμοχωριτών στρατιωτών και για πολλά χρόνια μετά την επανάσταση απολάμβανε τον σεβασμό των συμπατριωτών του στις νέες πατρίδες που δημιουργήθηκαν αρχικά στη Σκόπελο και στη συνέχεια στη Νέα Πέλλα Αταλάντης.

Μετά την πτώση της Κασσάνδρας κατέφυγε στις Σποράδες και συνέχισε τον αγώνα πολεμώντας ως επικεφαλής στρατιωτικού σώματος 130 στρατιωτών με τον Οδυσσέα Ανδρούτσο στην Αγία Μαρίνα Φθιώτιδας, με τον Διαμαντή Ολύμπιο στα Βρυσάκια της Εύβοιας, με τον Καρατάσο στο Νεόκαστρο, στο Τρίκερι, στην Ύδρα, στην Αταλάντη και σε πολλές άλλες μάχες. Με τη διοργάνωση του τακτικού στρατού από τον Καποδίστρια το 1828 έλαβε τον τιμητικό βαθμό του εκατόνταρχου της 10ης εκατοντονταρχίας της 7ης χιλιαρχίας των Μακεδόνων. Στη συνέχεια το 1830 τοποθετήθηκε στο 16ο τάγμα του Αποστολάρα ως ταξιαρχικός εκατόνταρχος, έως το 1832, έτος κατά το οποίο προβιβάστηκε στε ταγματάρχη. Το 1837 επαινέθηκε από τον βασιλιά Όθωνα για τις υπηρεσίες του στο έθνος.

Το αριστείο που έλαβε ο Χαλκιώτης από τον Όθωνα

 Το 1836 μετατέθηκε ως λοχαγός στο τάγμα του Θ. Γρίβα στη Λαμία. Το 1849 διετέλεσε δήμαρχος Νέας Πέλλας. Απεβίωσε μετά το 1865. Η διαδρομή του υπήρξε αξιοθαύμαστη καθώς αναμφισβήτητα συγκαταλέγεται στους σπουδαιότερους Χαλκιδικιώτες του 1821 και μέχρι σήμερα παραμένει άγνωστος στην πατρίδα του.

Απόσπασμα από τον στρατολογικό πίνακα του 1828

της 10ης εκατονταρχίας της 7ης χιλιαρχίας

ΔΟΥΜΠΙΑ 1821

Εκτός από τα ήδη γνωστά μέλη της οικογένειας Δουμπιώτη (Κων/νος 1793-1849, Βασιλικός 1794-1853, Νικόλαος 1796, Πολυχρόνης 1805-1832, Αθανάσιος Τσάκας 1799-1866, Βασίλειος), η έρευνα έχει αποκαλύψει και άλλα σημαντικά πρόσωπα που αξίζουν την αναγνώριση του χωριού άλλά και της ιστορίας.

      Αθανασίου Ευθύμιος : Γεννήθηκε στα Δουμπιά. Συμμετείχε στην επανάσταση της Χαλκιδικής και στη συνέχεια πολέμησε στη νότια Ελλάδα. Το 1824 παραβρέθηκε με το σώμα του Κ. Δουμπιώτη στη διαφύλαξη της Ύδρας. Ίσως ταυτίζεται με τον Ευθύμιο Θεσσαλονικιό  που το 1824 υπηρετούσε στο σώμα του Χατζηχρήστου στην περιοχή του Σαρωνικού. Τον Οκτώβρη του 1831 κατατάχτηκε στο 14^ο τάγμα, όπου υπηρέτησε έως και το 1832. Τον Αύγουστο του ίδιου έτους τον συναντούμε με το τάγμα του Κ. Δουμπιώτη στα Σάλωνα. Μετά την αποστράτευσή του εγκαταστάθηκε στη Σκόπελο.

         Ανδρέα Δημητράκης: Γεννήθηκε στα Δουμπιά. Το 1830 κατατάχτηκε ως στρατιώτης στον Α λόχο του 14^ου τάγματος και από το 1831 έως και το 1832 με το βαθμό του δεκανέα υπηρέτησε στο τάγμα του Κ. Δουμπιώτη. Τον Μάιο του 1831 ακολούθησε αρχικά τον Τσ. Καρατάσο στο κίνημά του, ωστόσο στις 13 Μαΐου επέστρεψε στα κυβερνητικά στρατεύματα στην περιοχή των Λιβανάτων. Το 1842 κάποιος Δημήτριος Ανδριανού από τη Μακεδονία, κάτοικος Αθηνών, τιμήθηκε με σιδερένιο αριστείο, ίσως πρόκειται για το ίδιο άτομο.
       Βασιλείου Στέριος : Γεννήθηκε γύρω στο 1802 στα Δουμπιά. Συμμετείχε με τους συγχωριανούς του στην επανάσταση της Χαλκιδικής και μετά την καταστροφή της Κασσάνδρας κατέφυγε στις Σποράδες. Το 1824 συμμετείχε με το σώμα του Κ. Δουμπιώτη στη διαφύλαξη της Ύδρας. Τον Σεπτέμβριο του 1828 τον συναντούμε ως στρατιώτη να ταξιδεύει από τη Σκόπελο στη Γλώσσα. Την περίοδο 1831-32 υπηρέτησε ως στρατιώτης στο 14^ο τάγμα υπό τον Κ. Δουμπιώτη. Μετά το 1836 κατατάχτηκε στον 1^ο λόχο του 3ου τάγματος οροφυλακής Φθιώτιδας, όπου υπηρέτησε μέχρι και το 1841. Μετά την αποστράτευσή του κατά πάσα πιθανότητα εγκαταστάθηκε στη Σκόπελο.
      Γεωργίου Νικόλαος : Γεννήθηκε στα Δουμπιά. Ίσως ταυτίζεται με τον Νικόλαο Γεωργίου που το 1824 συμμετείχε με το σώμα του Κ. Δουμπιώτη στη διαφύλαξη της Ύδρας. Γύρω στα τέλη του 1831 τοποθετήθηκε στον Δ λόχο του 16^ου τάγματος. Τον Μάρτιο του 1832 μετατέθηκε στο νεοσύστατο τάγμα του Αθ. Βλαχομιχάλη και αργότερα τον ίδιο χρόνο μετατέθηκε από στρατιώτη σε υπολοχαγό του τάγματος του Γ. Ζορμπά. Το ίδιο έτος μετατέθηκε στο τάγμα του Ι. Χιμευτού. Το 1837 υπηρετούσε ως στρατιώτης στην εθνοφυλακή Λαμίας, το ίδιο έτος αναφέρεται σε ως κάτοικος Αθηνών δικαιούχος για την απονομή σιδερένιου αριστείου.
      Δημητρίου Αντώνιος : Γεννήθηκε το 1804 στα Δουμπιά. Σε νεαρή ηλικία συμμετείχε στην επανάσταση της Χαλκιδικής και μετά την καταστροφή της Κασσάνδρας κατέφυγε στη Σκόπελο. Το 1824 έλαβε μέρος με το σώμα του Κ. Δουμπιώτη στη διαφύλαξη της Ύδρας. Το 1828 κατατάχτηκε ως πένταρχος στην 6η εκατονταρχία του σώματος των Ολυμπίων υπό τον Αποστολάρα. Στις 11/10/1828 προβιβάστηκε από πένταρχος σε δωδέκαρχο της Ι εκατονταρχίας της Ζ χιλιαρχίας, υπό τον Αθ.Χαλκιώτη.  Το 1829 ήταν δωδέκαρχος στην Ε εκατονταρχία της Β πεντακοσιαρχίας του Αποστολάρα. Το 1830 τοποθετήθηκε ως στρατιώτης στον Δ λόχο του 16^ου τάγματος. Τον Σεπτέμβριο του 1832 την εντοπίζουμε ως δεκανέα στο τάγμα του Δήμου Τζαχείλα στη Λιβαδειά.
     Δημητρίου Δήμος : Γεννήθηκε στα Δουμπιά. Μετά την καταστροφή της Χαλκιδικής κατέφυγε στις Σποράδες Το 1829 αναφέρεται ως «εμποροστρατιώτης» κάτοικος Γλώσσας Σκοπέλου.
     Δουμπιώτης Νικόλαος του Ιωάννη : Γεννήθηκε το 1813 στα Δουμπιά. Σε μικρή ηλικία έφυγε από το χωριό λόγω της επανάστασης.Το 1843 υπηρετούσε ως στρατιώτης στην οροφυλακή Εύβοιας στον ελαφρό λόχο του Γεωργίου Αγγελή.
      Κωνσταντίνου Γεώργιος : Γεννήθηκε γύρω στο 1809 στα Δουμπιά. Το 1828 κατατάχτηκε ως στρατιώτης στην πεντακοσιαρχία του Αθ.Τζουρά Χορμοβίτη. Το 1830 τοποθετήθηκε στρατιώτης στον Α λόχο του 12^ου τάγματος και το 1831 μετατέθηκε στο τάγμα του χιλιάρχου Κ. Δουμπιώτη, εκεί υπηρέτησε ως και τον Μάρτιο του 1832, όταν μετατέθηκε στο νεοσύστατο τάγμα του Αθ. Βλαχομιχάλη.
    Κωνσταντίνου Ευθύμιος : Γεννήθηκε στα Δουμπιά. Ίσως γίνεται σύγχιση με τον Κωνσταντίνου Ευστάθιο. Μετά την καταστροφή της Κασσάνδρας κατέφυγε στη Σκόπελο. Το 1829 αναφέρεται ως στρατιώτης. Επίσης τον Φεβρουάριο του 1830 εμφανίζεται να ταξιδεύει στη Σύρα.
      Νικολάου Ιωάννης : Γεννήθηκε στα Δουμπιά. Μετά την πτώση της Κασσάνδρας κατέφυγε στις Σποράδες. Το 1831 κατατάχτηκε ως στρατιώτης στο 14^ο τάγμα του χιλιάρχου Κ. Δουμπιώτη, όπου υπηρέτησε έως και το 1832.
    Αθανασίου Ευθύμιος : Γεννήθηκε στα Δουμπιά. Συμμετείχε στην επανάσταση της Χαλκιδικής και στη συνέχεια πολέμησε στη νότια Ελλάδα. Το 1824 παραβρέθηκε με το σώμα του Κ. Δουμπιώτη στη διαφύλαξη της Ύδρας. Ίσως ταυτίζεται με τον Ευθύμιο Θεσσαλονικιό  που το 1824 υπηρετούσε στο σώμα του Χατζηχρήστου στην περιοχή του Σαρωνικού. Τον Οκτώβρη του 1831 κατατάχτηκε στο 14^ο τάγμα, όπου υπηρέτησε έως και το 1832. Τον Αύγουστο του ίδιου έτους τον συναντούμε με το τάγμα του Κ. Δουμπιώτη στα Σάλωνα. Μετά την αποστράτευσή του εγκαταστάθηκε στη Σκόπελο.
 

H ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ ΤΟ 1845

 Άρθρο από το τελευταίο τεύχος του περιοδικού ΠΟΛΥΓΥΡΟΣ

Κάθε φορά που αναφερόμαστε στην ιστορία ενός τόπου προσανατολίζουμε συνήθως την σκέψη μας σε συγκεκριμένα ιστορικά γεγονότα. Ωστόσο ιστορία δεν είναι μόνο οι μάχες, οι επαναστάσεις, οι φυσικές καταστροφές και γενικά όλα εκείνα τα συμβάντα που έρχονται αβίαστα στη μνήμη μας. Ιστορία αποτελούν και τα μνημεία, είτε αυτά είναι αρχαιολογικά τεκμήρια, είτε γραπτές πηγές, η μελέτη των οποίων μας επιτρέπει να σκιαγραφήσουμε με σχετική σαφήνεια το ιστορικό μας παρελθόν.           

     Πολλές φορές όταν ασχολούμαστε με κοντινές, σχετικά, σε μας εποχές, όπως είναι ο 19ος αιώνας, έχουμε την εντύπωση πως δεν υπάρχουν κενά στις γνώσεις μας. Η πραγματικότητα όμως είναι εντελώς διαφορετική, ουσιαστικά ελάχιστα πράγματα μας είναι γνωστά, σε τοπικό επίπεδο, για την καθημερινή ζωή των ραγιάδων και τις σχέσεις τους με το οθωμανικό κράτος. Τα κενά αυτά έρχονται να καλύψουν οι οθωμανικές πηγές της ελληνική ιστορίας. Μια τέτοια πηγή αποτελούν και τα λεγόμενα τεφτέρια temettuat. Πρόκειται ουσιαστικά για κώδικες καταγραφής των εσόδων που είχε κάθε οικογένεια από συγκεκριμένες πηγές, ανάλογα με το επάγγελμα που ασκούσε κάθε νοικοκυριό. Η μελέτη αυτών των πολύ σημαντικών τεκμηρίων μας αποκαλύπτει το σύνολο σχεδόν της οικονομικής δραστηριότητας, όπως αυτή αναπτύσσεται κυρίως μέσα από τον τομέα της γεωργίας και της κτηνοτροφίας. Η εφαρμογή του νέου αυτού τρόπου φορολόγησης των ραγιάδων από την οθωμανική διοίκηση, ολοκληρώθηκε το 1845 και υπήρξε απότοκος της προσπάθειας για ανασυγκρότηση του δημοσιονομικού συστήματος της οθωμανικής αυτοκρατορίας μετά το Χάτι Χουμαγιούν του 1839.

     Η συγκεκριμένη καταγραφή των εσόδων των ραγιάδων απέδωσε συνολικά από ολόκληρη την αυτοκρατορία 17747 τεφτέρια. Ένα από αυτά, με τον κωδικό 11739, είναι και το τεφτέρι του Πολυγύρου, που φυλάσσεται όπως και τα υπόλοιπα στο Basbakanlık Arsivi της Κωνσταντινούπολης. Είναι από τις ελάχιστες περιπτώσεις, ίσως η πρώτη φορά, που χρησιμοποιούνται πληροφορίες από ένα temettuat defteri στην Ελλάδα. Εκεί καταγράφονται με αύξοντα αριθμό οι άρρενες αρχηγοί των οικογενειών του Πολυγύρου μαζί με τυχόν ενήλικα άρρενα τέκνα και αδέλφια. Ακολουθούν αναλυτικά οι πρόσοδοι από το επάγγελμα και από κάθε γεωργοκτηνοτροφική και όχι μόνο δραστηριότητα. Παράλληλα καταγράφονται με λεπτομέρειες, η έκταση των καλλιεργημένων χωραφιών, εκείνων που έμειναν για αγρανάπαυση και των νοικιασμένων, ο αριθμός και το είδος των οικόσιτων ζώων (αιγοπρόβατα, βοοειδή, ιπποειδή), τα τυχόν υπάρχοντα μαγαζιά, εργαστήρια, νερόμυλοι του ιδιοκτήτη. Χωριστά τοποθετούνται οι μπαξέδες, τα αμπέλια και τα τσαΐρια. Ακολουθούν το είδος και η ποσότητα των καλλιεργημένων προϊόντων (σιτάρι, κριθάρι, καλαμπόκι, όσπρια κ.τ.λ.), ο αριθμός των ελαιόδεντρων και η ποσότητα μεταξιού που παράγει κάθε οικογένεια. Στην τελευταία σελίδα αναφέρονται οι κάτοικοι του Πολυγύρου που απεβίωσαν αλλά και εκείνοι που μετανάστευσαν και θεωρούνταν φυγάδες, τέλος τοποθετείται η σφραγίδα της κοινότητας.  

     Μελετώντας τα παραπάνω έχουμε μια πλήρη εικόνα για τη μορφή που είχε η οικονομική δραστηριότητα των Πολυγυρινών κατά το έτος 1845. Έχει ήδη περάσει μια γενιά από την καταστροφή που επέφερε η επανάσταση του 1821, τα χωριά ανασυγκροτήθηκαν και άρχισε μια νέα πορεία προς την ανάπτυξή τους. Στο παρόν άρθρο κάνουμε μια πρώτη ενδεικτική παρουσίαση των δεδομένων που μας προσφέρει το temettuat τεφτέρι του Πολυγύρου και θα περιοριστούμε κυρίως στον τομέα της κτηνοτροφίας.

     Το 1845 λοιπόν ο Πολύγυρος είχε 355 οικογένειες οι οποίες ασχολούνταν κυρίως με τη γεωργία και την κτηνοτροφία, παράλληλα ασκούσαν και διάφορα επαγγέλματα που είχαν σχέση με το εμπόριο και την καθημερινή ζωή (μπακάληδες, ράφτες, καλαϊτζήδες κ.τ.λ.). Καλλιεργούσαν σιτηρά, όσπρια, αμπέλια και 3402 ελαιόδεντρα. Παράλληλα το μεγαλύτερο ποσοστό των οικογενειών (291 οικογένειες, 82%) παρήγαγε μεγάλες ποσότητες μεταξιού.

    Η κτηνοτροφία ήταν επίσης ιδιαίτερα αναπτυγμένη με όλα τα είδη των οικόσιτων ζώων. Όπως ίσχυε σε όλη την ύπαιθρο της αυτοκρατορίας, τα κτηνοτροφικά προϊόντα αποτελούσαν βασικά είδη διατροφής. Παράλληλα η συμβολή των ζώων, κυρίως των μεγάλων (βόδια, άλογα, όνοι), στις καθημερινές εργασίες ήταν απαραίτητη.

Ξεκινώντας με την συστηματική εκτροφή αιγών, παρατηρούμε, ότι με τον συγκεκριμένο κλάδο της κτηνοτροφίας ασχολούνταν το 11% περίπου των οικογενειών, ουσιαστικά από τις 355 οικογένειες, οι 39 διέθεταν μεγάλο αριθμό ζώων, πάνω από 40, με το μεγαλύτερο κοπάδι να αριθμεί 750 αίγες.

Η εκτροφή προβάτων ήταν σαφώς περιορισμένη σε σχέση με τις αίγες. Μόνο 6 οικογένειες διέθεταν μικρά κοπάδια, με συνολικά 255 ζώα.

Όσον αφορά στα βοοειδή, υπήρχε σχετική ποικιλία. Καταγράφονται αγελάδες γαλακτοπαραγωγής, στείρες αγελάδες, μοσχάρια και βόδια. Οι επιτακτικές ανάγκες για άροση των αγρών καθιστούσε απαραίτητη την κατοχή ιδιαιτέρως των βοδιών, συγκεκριμένα καταγράφονται 201 βόδια κατανεμημένα σε 86 οικογένειες, ποσοστό δηλαδή περίπου 24%.

Τα ιπποειδή, άλογα, μουλάρια, γαϊδούρια, επίσης παίζουν σημαντικό ρόλο στην καθημερινή ζωή των Πολυγυρινών. Ιδιαίτερα κυριαρχούν τα γαϊδούρια. 115 οικογένειες διαθέτουν από ένα ζώο, σε ποσοστό περίπου 35%.

Στα κτηνοτροφικά είδη θα πρέπει να προσθέσουμε και τα μελίσσια με τα οποία ασχολούνταν συστηματικά 57 οικογένειες, ποσοστό επί του συνόλου των νοικοκυριών περίπου 17%, συνολικά καταγράφονται 1605 κυψέλες.

Από τα οικόσιτα ζώα λείπουν τα οργανωμένα κοπάδια χοίρων. Μόνο 2 περιπτώσεις κοπαδιών καταγράφονται με συνολικά 60 ζώα.

Το εξώφυλλο του temettuat defteri του Πολυγύρου

Η πρώτη σφραγίδα του Πολυγύρου 1835

ΑΙΓΕΣ
ΓΑΛΑΚΤΟΠΑΡΑΓΩΓΗΣ	ΣΤΕΙΡΕΣ	ΚΑΤΩ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ
2112	2358	1346
ΠΡΟΒΑΤΑ
ΓΑΛΑΚΤΟΠΑΡΑΓΩΓΗΣ	ΣΤΕΙΡΑ	ΚΑΤΩ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ
104	91	60
ΒΟΟΕΙΔΗ
ΑΓΕΛΑΔΕΣ	ΒΟΔΙΑ	ΜΟΣΧΑΡΙΑ
68	201	12
ΙΠΠΟΕΙΔΗ
ΑΛΟΓΑ	ΜΟΥΛΑΡΙΑ	ΓΑΙΔΟΥΡΙΑ
48	102	115
ΚΥΨΕΛΕΣ

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΑΣΣΑΝΔΡΕΙΑΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΥ 1908

Πηγή βιβλίο Π.Στάμου

"Ο μητροπολίτης Κασσανδρείας Ειρηναίος"

1907-1945

Αθήνα 2005

ΑΡΝΑΙΑ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 1568 μ.Χ.

ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΟ ΤΕΥΧΟΣ ΤΟΥ

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΑΡΝΑΙΑ

ΑΡΧΑΙΑ ΚΑΛΙΝΔΟΙΑ-ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ

ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΟΙ ΑΝΑΣΚΑΦΕΣ ΣΤΟΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΧΩΡΟ ΤΩΝ ΚΑΛΙΝΔΟΙΩΝ ΑΠΕΔΩΣΑΝ ΠΛΟΥΣΙΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΠΛΑΣΤΙΚΗΣ ΚΕΡΑΜΙΚΗΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΩΝ ΙΣΩΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΑ ΤΕΚΜΗΡΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΠΙΓΡΑΦΩΝ ΜΕ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΩΝ ΚΑΛΙΝΔΟΙΩΝ ΑΠΌ ΤΟΝ 4ο π.Χ. ΕΩΣ ΤΟΝ 3ο ΑΙΩΝΑ μ.Χ.

ΕΝΑ ΔΕΙΓΜΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ (ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ, ΘΡΑΚΙΚΩΝ, ΛΑΤΙΝΙΚΩΝ) ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ

Η ΚΕΦΑΛΗ ΤΟΥ ΗΡΩΑ ΜΕΛΕΑΓΡΟΥ

ΕΝΑ ΑΠΟ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΥΠΤΙΚΗΣ

ΕΥΡΗΜΑ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΛΙΝΔΟΙΑ

ΠΟΛΥΓΥΡΟΣ 1568 Μ.Χ.

ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΥΧΟΣ 65 ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ

ΠΟΛΥΓΥΡΟΣ

Σεραφείμ Ιππομάχης, Αστέριος Φιλίππου, Τιμόθεος Ζωγράφος τρεις άγνωστοι δάσκαλοι του γένους από τη Γαλάτιστα

ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΥΧΟΣ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΤΟΥ

ΠΑΓΧΑΛΚΙΔΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ

ΠΑΓΧΑΛΚΙΔΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ

ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ 1821 ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΙΣΤΕΡΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Από την Περιστερά είναι γνωστά τα ονόματα 26 ατόμων

που συμμετείχαν στην επανάσταση του 1821 στη Χαλκιδική

και στον πρώτο τακτικό στρατό του Καποδίστρια

  Αθανασίου Κυπαρίσσης:  Γεννήθηκε το 1800 στην Περιστερά. Συμμετείχε στην επανάσταση της Χαλκιδικής και στη συνέχεια έλαβε μέρος με τα Μακεδονικά στρατεύματα σε μάχες στη νότια Ελλάδα. Το 1828 κατατάχτηκε ως πένταρχος στην Η εκατονταρχία της Ζ χιλιαρχίας, υπό τον Αγγ. Στέριου και το 1829 πάλι πένταρχος στη Γ εκατονταρχία της Β πεντακοσιαρχίας υπό τον Αποστολάρα. Το 1830 τοποθετήθηκε δεκανέας στον Β λόχο του 16^ου τάγματος και το 1832, έπειτα από πρόταση του Αθ.Χαλκιώτη, προβιβάστηκε σε υπολοχαγό. Tην ίδια χρονιά υπηρέτησε για ένα διάστημα στη φρουρά του διοικητή Μενδενίτσας και Ζητουνίου Δημ.Σταγειρίτη.



 Γεωργίου Ιωάννης (Γιαννάκης) : Γεννήθηκε γύρω στο 1803 στην Περιστερά. Πολέμησε στην Χαλκιδική, στην Αράχοβα, στο Τρίκερι, στην Αλαμάνα και στο Νεόκαστρο. Το 1828 κατατάχτηκε ως στρατιώτης στην Η εκατονταρχία της Ζ χιλιαρχίας υπό τον Αγγ. Στέριου. Το 1830 τοποθετήθηκε ως στρατιώτης στον Β λόχο του 16^ου τάγματος. Το 1832 τοποθετήθηκε εικοσιπένταρχος στο τάγμα του Αθ. Βλαχομιχάλη. Το 1839 υπέβαλε αίτηση για την απονομή αριστείου. Μετά την αποστράτευσή του εγκαταστάθηκε στη Σκάλα Αταλάντης. Κατετάγη στην τάξη των στρατιωτών.

AΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ 1821 ΑΠΌ ΑΘΥΤΟ - ΑΦΥΤΟ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ

Πιστοποιητικό με την υπογραφή του στρατηγού Νικολάου Κριεζιώτη

για τον Γιαννάκη Δημητρίου από την Άθυτο

Από την Άθυτο είναι γνωστά τα ονόματα 28 ατόμων που

συμμετείχαν στην επανάσταση του 1821 και στον πρώτο τακτικό

στρατό του νάου Ελληνικού κράτους 

Αντωνίου Γαρούφαλλος : Γεννήθηκε το 1802 την Άθυτο. Μετά τη λήξη της επανάστασης στη Χαλκιδική κατέφυγε στη Σκόπελο. Συμμετείχε στην επανάσταση της Χαλκιδικής και αργότερα σε μάχες στο νότια Ελλάδα, όπως η εκστρατεία το 1825 στην περιοχή του Βόλου και στο Τρίκερι. Το 1828 κατατάχτηκε ως πεντηκόνταρχος στη Ι εκατονταρχία υπό τον Αθ.Χαλκιώτη. Το 1829 ήταν πεντηκόνταρχος της Ε εκατονταρχίας της Β πεντακοσιαρχίας υπό τον Αποστολάρα. Το 1830 προβιβάστηκε σε υπολοχαγό του Δ λόχου του 16^ου τάγματος και το 1832, έπειτα από πρόταση του Αποστολάρα, τιμήθηκε με στρατιωτικό δίπλωμα υποταγματάρχη. Το 1836 τιμήθηκε με το «αργυρούν νομισματόσημον» και κατετάγη στην 6^η τάξη των αξιωματικών. Την περίοδο 1836-38 είχε τον βαθμό του υπολοχαγού της φάλαγγας. Νυμφεύθηκε τη Ζωίτσα (1810) και απέκτησε έναν γιο, τον Γεώργιο (1839). Απεβίωσε στη Νέα Πέλλα πριν το 1865. Α/Α Μ.α.α 1102.





ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ 1821 ΑΠΟ ΒΑΒΔΟ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ

Από τον Βάβδο είναι γνωστά τα ονόματα

30 ατόμων

που συμμετείχαν στην επανάσταση του 1821

και στον πρώτο τακτικό στρατό του Καποδίστρια

 

ΑΒΡΑΑΜ ΘΩΜΑΣ Η ΞΥΝΙΑΣ : Γεννήθηκε το 1803 στον Βάβδο. Το 1821 συμμετείχε στην επανάσταση της Χαλκιδικής και πολέμησε στα Μαδεμοχώρια, Γαλάτιστα, Γκαρίγκλι, στον Άγιο Ιωάννη Νικήτης, στην Ορμύλια και στην Κασσάνδρα.  Στις μάχες έχασε τον αδελφό του Αυγερινό και δύο πρώτα του ξαδέλφια, τον Νικόλαο και τον Μανόλη Δημητρίου. Κατόπιν συνέχισε τον αγώνα στη νότια Ελλάδα και παραβρέθηκε το 1822 στα Βρυσάκια, το 1823 στο Τρίκερι, όπου πληγώθηκε στο γοφό και στη Σκιάθο, το 1824 στα Ψαρά και στην Ύδρα, το 1825 στο Νεόκαστρο, στον Σχοινόλακκα και στο Κρεμμύδι, το 1826 στην Αταλάντη, όπου πληγώθηκε στο αριστερό χέρι. Το 1830 τοποθετήθηκε στρατιώτης στον Δ λόχο του 14^ου τάγματος και το 1832 προβιβάστηκε σε πεντηκόνταρχο. Ενώ το 1831 συμμετείχε στο κίνημα του Καρατάσου κατά του Όθωνα. Το 1836 υπηρετούσε ως υπαξιωματικός στο Β τάγμα εθνοφυλακής και το ίδιο έτος προτάθηκε για την απονομή χάλκινου αριστείου και για το παράσημο του Σωτήρος. To 1841 είχε τον βαθμό του δεκανέα στο 3^ο τάγμα της οροφυλακής. Αποστρατεύτηκε με το βαθμό του λοχαγού και κατετάγη στην πρώτη τάξη των υπαξιωματικών. Α/Α Π.17409. Το 1840 νυμφεύτηκε τη Γιαννούλα Αποστόλου και απέκτησε τέσσερα παιδιά, τον Κωνσταντίνο (1843), τον Μιλτιάδη (1845), τον Απόστολο (1851) και την Αναστασία (1857). Απεβίωσε στη Νέα Πέλλα μετά το 1865.

ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ 1821 ΑΠΟ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ-ΒΑΛΤΑ

Από τη Βάλτα-Κασσάνδρεια Χαλκιδικής είναι γνωστά

25 ονόματα αγωνιστών του 1821 και προσώπων που συμμετείχαν στον πρώτο τακτικό στρατό του Ελληνικού κράτους

Η σφραγίδα του Αθανάσιου Σαραφιανού

Ο Αθανάσιος Σαραφιανός υπήρξε ένας από τους πρωταγωνιστές της επανάστασης του 1821 στη Χαλκιδική. Αγνός πατριώτης, ωστόσο άγνωστος στον τόπο του, γεννήθηκε γύρω στο 1790 στη Βάλτα. Συμμετείχε ως οπλαρχηγός σε όλες τις μεγάλες μάχες των Μακεδόνων στη νότια Ελλάδα. Από τη Σκόπελο, στο Τρίκερι, στα Βρυσάκια της Εύβοιας, στο Νεόκαστρο της Πελοποννήσου, στην Ύδρα, στην Αταλάντη, στα Ψαρά, στη Στερεά Ελλάδα παντού έδειξε τις στρατιωτικές ικανότητές του. Το 1824 τιμήθηκε με τον βαθμό του υποχιλιάρχου και το 1830 τοποθετήθηκε υποταγματάρχης του 14ου τάγματος, του Τσάμη Καρατάσου.

Η υπογραφή του Αθανάσιου Σαραφιανού

Το 1836 τιμήθηκε με αργυρό σταυρό και αργυρό αριστείο.

Έχασε τη ζωή του στο βωμό των εθνικών απελευθερωτικών αγώνων, αφήνοντας το ταλαιπωρημένο του κορμί στη γη της Χαλκιδικής, κατά τη διάρκεια της επανάστασης του Τσάμη Καρατάσου το 1854.

ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ 1821 ΑΠΟ ΜΕΤΑΓΓΙΤΣΙ ΣΥΚΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ

Αριστείο Ιωάννη Αλεξανδρή

Και το Μεταγγίτσι έχει να δείξει την δική του προσφορά στον αγώνα της ανεξαρτησίας του 1821. Από το συγκεκριμένο χωριό έως τώρα είναι γνωστά τα ονόματα 11 αγωνιστών. Εδώ παρουσιάζουμε ενδεικτικά ορισμένα.

Δήμου Γεράκης : Γεννήθηκε το 1795 στο Μεταγγίτσι. Συμμετείχε στην επανάσταση της Χαλκιδικής και στη συνέχεια με έδρα τη Σκόπελο, όπου είχε καταφύγει, πολέμησε στη νότια Ελλάδα. Πιθανόν ταυτίζεται με τον Γεράκη Κασσανδρινό που το 1824 υπηρετούσε μαζί με άλλους Χαλκιδικιώτες υπό τον Βάσο Μαυροβουνιώτη. Το 1828 κατατάχτηκε ως δωδέκαρχος στη Ζ εκατονταρχία της Ζ χιλιαρχίας υπό τον Αθ.Σαραφιανό και το 1829 προβιβάστηκε σε εικοσιπένταρχο της Β εκατονταρχίας της Β πεντακοσιαρχίας του Αποστολάρα. Το 1830 τοποθετήθηκε ως λοχίας στον Α λόχο του 14^ου τάγματος υπό τον Τσάμη Καρατάσο. Το 1836 υπηρετούσε ως υπαξιωματικός στο Β τάγμα εθνοφυλακής, το ίδιο έτος προτάθηκε για χάλκινο αριστείο. To 1841 είχε τον βαθμό του λοχία στο 3^ο τάγμα της οροφυλακής στην περιοχή της Λαμίας. Μετά την αποστράτευσή του εγκαταστάθηκε στην Ιστιαία Εύβοιας

Ζαχαρία Στέριος : Γεννήθηκε το 1798 στο Μεταγγίτσι. Μετά την καταστροφή της Κασσάνδρας εγκαστάθηκε στη Σκόπελο[. Το 1824 έλαβε μέρος με το σώμα του Εμμ. Ολυμπίου στη διαφύλαξη της Ύδρας. Το 1828 κατατάχτηκε ως πένταρχος στη Ζ εκατονταρχία της Ζ χιλιαρχίας υπό τον Αθ.Σαραφιανό. Τον Φεβρουάριο του 1829 κατατάχτηκε στην στρατιωτική δύναμη του Γενικού Φροντιστηρίου που έδρευε στη Σκόπελο.

  Ιωάννη Αλεξανδρής: Γεννήθηκε στις 17.12.1802 στο Μεταγγίτσι. Συμμετείχε με σώμα 25 ανδρών στην επανάσταση της Χαλκιδικής υπό τον Εμμ.Παπά. Μετά την πτώση της Κασσάνδρας κατέφυγε στη Σκόπελο. Το 1828 κατατάχτηκε στη Ζ χιλιαρχίας, υπό τον Κ. Δρίζογλου. Το 1830 τοποθετήθηκε στον Β λόχο του 16^ου τάγματος και το 1832 προβιβάστηκε σε λοχαγό. Tην ίδια χρονιά υπηρέτησε για ένα διάστημα ως στρατιώτης στη φρουρά του διοικητή Μενδενίτσας και Ζητουνίου Δημ.Σταγειρίτη. Το 1839 εμφανίζεται ως δικαιούχος σιδερένιου αριστείου. Την περίοδο 1838-1841 υπηρέτησε στο 3^ο τάγμα οροφυλακής, όπου έδειξε ιδιαίτερο στρατιωτικό ζήλο. Μετά την αποστράτευσή του εγκαταστάθηκε στην Αταλάντη. Κατετάγη στην δεύτερη τάξη των υπαξιωματικών Α.Μ. 5341.

Χριστοδούλου Στόικος : Γεννήθηκε στο Μεταγγίτσι. Το 1830 κατατάχτηκε ως στρατιώτης στον Α λόχο του 14^ου τάγματος. Το 1831 προβιβάστηκε σε λοχία στο τάγμα του Κων. Δουμπιώτη, όπου υπηρέτησε έως και το 1832. Το 1841 προτάθηκε για αριστείο. Μετά την αποστράτευσή του εγκαταστάθηκε στο Βορλοβό-Άγιο Κωνσταντίνο Φθιώτιδας.

Αθανασίου Χιμευτός : Γεννήθηκε το 1787 στο Μεταγγίτσι. Πολέμησε στην επανάσταση της Χαλκιδικής  και στη συνέχεια κατέφυγε στη Σκόπελο. Το 1828 κατατάχτηκε ως στρατιώτης στη Ζ εκατονταρχία της Ζ χιλιαρχίας υπό τον Αθ.Σαραφιανό.

ΣΥΚΙΑ

Από τη Συκιά είναι γνωστά τα ονόματα 50 ατόμων που συμμετείχαν στην επανάσταση του 1821

Συκιώτης Άγγελος του Ιωάννη: Γεννήθηκε στη Συκιά. Έλαβε μέρος στην επανάσταση της Χαλκιδικής και μετά την καταστροφή της Κασσάνδρας κατέφυγε στη Σκόπελο. Ήταν ένας απο τους επιφανέστερους οπλαρχηγούς της Χαλκιδικής. Συμμετείχε σε πολλές μάχες της νότιας Ελλάδας. Σκοτώθηκε στη μάχη της Αταλάντης το 1826.

Χαρταβέλας Κωνσταντίνος : Γεννήθηκε στη Συκιά και ίσως ταυτίζεται με κάποιον από τους γνωστούς Συκιώτες, πιθανόν με τον Kωνσταντίνο Στεριανού ή τον Κωνσταντίνο Τριανταφύλλου. Πολέμησε το 1821 στη Χαλκιδική και στη νότια Ελλάδα. Μετά την καταστροφή της Κασσάνδρας κατέφυγε στη Σκόπελο. Το 1825 υπηρετούσε ως μαγκατζής στο σώμα του Κ. Μπίνου στην περιοχή της Ύδρας . Η δεύτερη αναφορά του ονόματός του είναι σε κατάλογο του δασμολογίου Σκοπέλου το 1829, όπου αναφέρεται ως στρατιώτης.

Αποστόλου ή Βαϊνά Στέριος: Γεννήθηκε το 1798 στη Συκιά. Συμμετείχε στην επανάσταση της Χαλκιδικής και στη συνέχεια μετέβη αρχικά στη Σκόπελο και στη συνέχεια στη νότια Ελλάδα ακολουθώντας τα μακεδονικά στρατεύματα. Το 1828 κατατάχτηκε στην Ζ χιλιαρχία υπό τον Αγγ. Στέριου και το 1829 συνέχισε την υπηρεσία με τον βαθμό του πένταρχου στη Β πεντακοσιαρχία υπό τον Αποστολάρα. Στις αρχές του 1830 παραιτήθηκε από το στράτευμα. Επανήλθε τo 1832 υπηρετώντας για ένα διάστημα στη φρουρά του διοικητή Μενδενίτσας και Ζητουνίου Δημ.Σταγειρίτη. Το 1841 προτάθηκε για αριστείο. Μετά την αποστράτευσή του εγκαταστάθηκε στο Καινούργιο Φθιώτιδος. 

Ιωάννη Στέριος ή Μουστάκας : Γεννήθηκε γύρω στο 1795 στη Συκιά. Συμμετείχε στην επανάσταση της Χαλκιδικής και στη συνέχεια κατέφυγε στη Σκόπελο. Το 1828 κατατάχτηκε στο νεοσύστατο στράτευμα. Το 1830 τοποθετήθηκε με το βαθμό του εικοσιπένταρχου στο 16^ο τάγμα και το ίδιο έτος μετατέθηκε για ένα διάστημα στη Σκόπελο, όπου υπηρέτησε έως και το 1832 ως ταξιαρχικός εικοσιπένταρχος. Στις αρχές του 1832 προβιβάστηκε σε λοχία. Το ίδιος έτος, έπειτα από πρόταση του Αποστολάρα, τιμήθηκε με στρατιωτικό δίπλωμα εκατόνταρχου. Κατετάγη στην Α τάξη των υπαξιωματικών. 

ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ

Από τον Παρθενώνα είναι γνωστά τα ονόματα 35 ατόμων που συμμετείχαν στην επανάσταση του 1821 και στον πρώτο τακτικό στρατό 

 Κύρκου Παραδείσης: Γεννήθηκε το 1788 στον Παρθενώνα. Συμμετείχε στην επανάσταση της Χαλκιδικής. Μετά την πτώση της Κασσάνδρας κατέφυγε στη Σκόπελο. Το 1824 συμμετείχε με τον Γεώργιο Κασσανδρινό στη διαφύλαξη της Ύδρας. Το 1828 κατατάχτηκε στον τακτικό στρατό υπό τον Αποστολάρα. Το 1830 ήταν στρατιώτης στο 14ο τάγμα και το 1832 προβιβάστηκε σε λοχία του τάγματος του Αθ.Χαλκιώτη. Tην ίδια χρονιά υπηρέτησε για ένα διάστημα στη φρουρά του διοικητή Μενδενίτσας και Ζητουνίου Δημ.Σταγειρίτη. Το 1841 προτάθηκε για αριστείο. Μετά την αποστράτευσή του εγκαταστάθηκε στο Καινούργιο Φθιώτιδος. 

Τζατζαρώνης Γεώργιος: Γεννήθηκε γύρω στο 1793 στον Παρθενώνα. Έλαβε μέρος στην επανάσταση της Χαλκιδικής και μετά την πτώση της Κασσάνδρας, με έδρα τη Σκόπελο, όπου είχε καταφύγει, συνέχισε τον αγώνα στη νότια Ελλάδα. Το 1824 υπηρέτησε υπό τον στρατηγό Θ. Ζαχαρόπουλο στη διαφύλαξη της Ύδρας. Το 1828 κατατάχτηκε στον τακτικό στρατό. Τα έτη 1831 και 1832 υπηρέτησε στην πολιτοφυλακή της Σκοπέλου. Το 1836 υπηρετούσε ως υπαξιωματικός στο Β τάγμα εθνοφυλακής και το ίδιο έτος προτάθηκε για την απονομή χάλκινου αριστείου. Μετά την αποστράτευσή του εγκαταστάθηκε στην Αταλάντη.

Γεωργίου Πούλιος ή Παύλος: Γεννήθηκε το 1800 στον Παρθενώνα. Μετά  την πτώση της Κασσάνδρας κατέφυγε στη Σκόπελο. Το 1824 υπηρέτησε στο σώμα του Αθ. Εμμ. Παπά στην Πελοπόννησο. Το 1828 κατατάχτηκε στον τακτικό στρατό και το 1830 τοποθετήθηκε στρατιώτης στο 14ο τάγμα. Το 1832 προβιβάστηκε και μετατέθηκε ως εικοσιπένταρχος στο τάγμα του Αθ. Βλαχομιχάλη. Το 1841 προτάθηκε για αριστείο. Μετά την αποστράτευσή του εγκαταστάθηκε στο Βορλοβό.

ΜΕΤΌΧΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ 1568

ΑΓΙΟΥ ΠΑΥΛΟΥ
1.Μετόχι στο χαμένο σήμερα χωριό Αβραμίτες, στη θέση του σημερινού χωριού Άγιος Παύλος
2.Μετόχι στον Πρόβλακα, περιοχή Τρυπητής
3.Μετόχι Σιθωνίας περιοχή Σάρτης (χειμαδιό βουβαλιών)
4.Μετόχι-λιβάδι στο Παλαιοχώρι 
5.Νερόμυλος στα Καλύβια Ορμύλιας

ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ
1.Μετόχι Αγίου Μάμα
2.Μετόχι στο χωριό Βατοπέδι κοντά στην Ορμύλια
3.Μετόχι Προσφορίου, Ουρανούπολη
4.Μετόχι στο χαμένο σήμερα χωριό Λαδιάβα στην περιοχή Νέα Ρόδα
5.Μετόχι Αμμουλιανής
6.Ψαρόποτος Κουμίτσας
7.Μετόχι-λιβάδι στο Παλαιοχώρι

ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ
1.Μετόχι στο Μεταγγίτσι
2.Νερόμυλος στα Βραστά

ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ
1.Μετόχι στο σημερινό Διονυσίου
2.Μετόχι στον Πρόβλακα
3.Μετόχι στην Κουμίτσα
4.Ψαρόποτος-νταλιάνη στην Κουμίτσα
5.Μετόχι στη Βόζενα σημερινή Μεταμόρφωση
6.Μετόχι στο Μεταγγίτσι
7.Μετόχι Κασσάνδρας, περιοχή Φώκαιας
8.Μετόχι στο λιμάνι Συκιάς
9.Μετόχι νερόμυλων στα Μαριανά
10.Μετόχι νερόμυλων στην περιοχή Πολυγύρου

ΔΟΧΕΙΑΡΊΟΥ
1.Μετόχι Ορμύλιας
2.Μετόχι στα Πυργαδίκια
3.Μετόχι νερόμυλος στο Γομάτι
4.Μετόχι νταλιάνη στην Κουμίτσα
5.Μετόχι με λιβάδι στο Παλαιοχώρι
6.Μετόχι χειαμδιό βουβαλιών στη Σιθωνία περιοχή Συκιάς
7.Μετόχι με νερόμυλους στην Όλυνθο
8.Μετόχι με νερόμυλους στα Μαριανά

ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ
1.Μετόχι στην Πορταριά
2.Μετόχι με λιβάδι στο Παλαιοχώρι
3.Μετόχι με αμπέλια στην Κουμίτσα
4.Μετόχι στην Τορώνη
5.Μετόχι Αγίας Κυριακής στον Ν.Μαρμαρά
6.Μετόχι στα Ριζά

ΖΩΓΡΑΦΟΥ
1.Μετόχι στο σημερινό χωριό Ζωγράφου
2.Μετόχι στον Πρόβλακα
3.Μετόχι στο Γομάτι
4.Μετόχι με αμπέλι στην Όλυνθο
5.Μετόχι χειμαδιό βουβαλιών στη Βουρβουρού
6.Μετόχι με αμπέλι στην Τορώνη
7.Μετόχι με λιβάδι στο Παλαιοχώρι
8.Μετόχι Ορμύλιας στο βυζαντινό χωριό Σωτήρας, στην περιοχή Αγ.Αποστόλων

ΙΒΗΡΩΝ
1.Μετόχι Πυργούδια στα Νέα Ρόδα
2.Μετόχι Ιερισσού
3.Μετόχι με νταλιάνη στην Κουμίτσα
4.Μετόχι στο Γομάτι
5.Μετόχι με λιβάδι στο Παλαιοχώρι
6.Μετόχι Καραμάν περιοχή Νέα Πλάγια
7.Μετόχι με νερόμυλους στην Αρσενίτσα

ΚΑΡΑΚΑΛΟΥ
1.Μετόχι στην Ιερισσό
2.Μετόχι με νταλιάνη στην Κουμίτσα
3.Μετόχι χειμαδιό βουβαλιών στη Σιθωνία

ΚΩΣΤΑΜΟΝΙΤΟΥ
1.Μετόχι στην Όλυνθο
2.Μετόχι στο χαμένο σήμερα Βόλβός στην περιοχή Πορταριάς
3.Μετόχι με αμπέλι στη Νικήτη
4.Μετόχι με χειμαδιό προβάτων στον Τριπόταμο
5.Μετόχι με χειμαδιό στον Παρθενώνα
6.Μετόχι με λιβάδι στην Κουμίτσα

ΚΟΥΤΛΟΥΜΟΥΣΙΟΥ
1.Μετόχι στον Άγ.Παύλο Ιερισσού
2.Μετόχι με νταλιάνη στην Κουμίτσα
3.Μετόχι χειμαδιό βουβαλιών στην Τριστινίκα
4.Μετόχι στον Άγιο Νικόλαο

ΛΑΥΡΑ
1.Μετόχι στον Πρόβλακα
2.Μετόχι Ορμύλιας στον προσκυνητάρι του Αγ.Βασιλείου
3.Μετόχι χειμαδιό βουβαλιών στη Σιθωνία
4.Μετόχι στη Βρομόσυρτα-Άγιος Παντελεήμονας


ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ 
1.Μετόχι στον Πρόβλακα
2.Μετόχι με νταλιάνη στην Κουμίτσα
3.Μετόχι στο χαμένο σήμερα χωριό Αβραμίτες περιοχή Νέας Καλλικράτειας
4.Μετόχι Αγίου Νικoλάου, όρμος Παναγίας
5.Μετόαι με νερόμυλο στα Βραστά
6.Μετόχι με ναό στο μεταγγίτσι
7.Μετόχι με χειμαδιό βουβαλιών στη Σιθωνία
8.Μετόχι με λιβάδι στο Παλαιοχώρι

ΞΗΡΟΠΟΤΑΜΟΥ
1.Μετόχι στην Ορμύλια κοντά στον ανεμόμυλο
2.Μετόχι με νερόμυλο στα Καλύβια Ορμύλιας
3.Μετόχι στο Ξηροποτάμι Ιερισσού
4.Μετόχι με χειμαδιό προβάτων στο Πλατανίτσι
5.Μετόχι με λιβάδι στο Παλαιοχώρι

ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ
1.Μετόχι Ορμύλιας
2.Μετόχι με νερόμυλο στα Βραστά
3.Μετόχι με χειμαδιό βουβαλιών στη Σιθωνία
4.Μετόχι με χειμαδιό προβάτων στη Νικήτη
5.Μετόχι με νταλιάνη στην Κουμίτσα
6.Μετόχι με λιβάδι στο Παλαιοχώρι
7.Μετόχι με νερόμυλο στο Μεταγγίτσι


ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ-ΡΩΣΣΙΚΟ
1.Μετόχι στον Άγιο Μάμα
2.Μετόχι Ιερισσού
3.Μετόχι στα Φλογητά
4.Μετόχι με αμπέλια στον Άγιο Νικόλαο
5.Μετόχι με νταλιάνη στην Κουμίτσα


ΣΙΜΩΝΟΠΕΤΡΑ
1.Μετόχι με χειμαδιό βουβαλιών στη Σιθωνία
2.Μετόχι με αμπέλι στη Βουρβουρού
3.Μετόχι στον Πρόβλακα
4.Μετόχι με λιβάδι στο Παλαιοχώρι
5.Μετόχι Καρβιά δτην περιοχή Ν.Τρίγλιας


ΣΤΑΥΡΟΝΙΚΉΤΑ
1.Μετόχι χειμαδιό στο Γομάτι
2.Μετόχι με νταλιάνη στην Κουμίτσα


ΦΙΛΟΘΕΟΥ
1.Μετόχι με αμπέλι στον Πρόβλακα
2.Μετόχι με νταλιάνη στην Κουμίτσα
3.Μετόχι με χειαμδιό βουβαλιών στην Κρυοπογή Κασσάνδρας


ΧΙΛΑΝΔΑΡΙΟΥ
1.Μετόχι Πρόβλακα
2.Μετόχια Κουμίτσας
3.Μετόχι με χειμαδιό στη Σιθωνία
4.Μετόχι στην Ιερισσό


ΠΗΓΗ
ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΤΕΦΤΕΡΙ ΤΤ723