Ο Αθανάσιος Τσάκας του Δημητρίου γεννήθηκε το 1798 στα Δουμπιά και πιθανόν καταγόταν από την οικογένεια Διαμαντή. Ήταν ανεψιός του οπλαρχηγού Κωνσταντίνου Δουμπιώτη.
Με την έναρξη της επανάστασης του 1821 στη Χαλκιδική συμμετείχε στις μάχες κατά των Οθωμανών έχοντας υπό την εποπτεία του στρατιωτικό σώμα 50 στρατιωτών. Μετά την καταστροφή της Χαλκιδικής μετέβη στην Σκόπελο, όπου έζησε όλη την υπόλοιπη ζωή του.
Συμμετείχε με τους υπόλοιπους Μακεδόνες της Σκοπέλου σε πολλές μάχες στη νότιο και Στερεά Ελλάδα, το 1822 στα Βρυσάκια της Εύβοιας, το 1823 στο Τρίκερι, όπου τραυματίστηκε στη δεξιά ωμοπλάτη, το 1825 στο Νεόκαστρο της Πελοποννήσου κατά του Ιμπραήμ, το 1826 στη μάχη της Αταλάντης, όπου πληγώθηκε στο ίδιο σημείο και έμεινε δύο χρόνια κλινήρης, στη μάχη του Πειραιά υπό την ηγεσία του Ρούκη κατά του Κιουταχή καθώς και σε άλλες στρατιωτικές επιχειρήσεις.
Κατετάγη στην πρώτη τάξη των υπαξιωματικών.
Στα Δουμπιά διατηρείται μέχρι σήμερα το τοπωνύμιο "στου Τσάκα τ'ραχόνα" και "του Τσάκα του χουραφούδ".
Το παρόν δίπλωμα του αποδόθηκε το 1842 από την Ελληνική πολιτεία, μαζί με χαλκούν αριστείο σε ένδειξη αναγνώρισης των αγώνων του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου